Z ziemi włoskiej do Polski

Zawsze kiedy pada hasło szybkich wakacji, kiedy nie ma czasu na wielkie przygotowania, jedziemy do Włoch. We Włoszech bowiem zawsze znajdzie się coś pysznego do jedzenia, sztuka i architektura nieustannie zachwycają, a spotkania z ludźmi na długo pozostają w pamięci.
Tym razem najtrwalszym widokiem, który wciąż mam pod powiekami gdy zamykam oczy, jest kolor ziemi. Ziemi toskańskiej i umbryjskiej.



Firenze. Siena. Gubbio. Assisi. Gubbio. Genua. Perugia. Pisa. Orvieto.

W każdym z tych miast kolor ziemi jest kolorem dominującym. Ziemisty bruk, mury i dachówki na tle soczystej, ciemnej zieleni stanowią wyjątkowy widok. Tajemniczy, zawsze nieco zamglony, a może raczej przykurzony? Ilości barw i struktur nie da się zliczyć i opisać.

Ten, kto przed wiekami wpadł na pomysł użycia barw ziemi sieneńskiej i umbryjskiej w malarstwie, musiał być geniuszem. Odmiany Sieny (naturalna czy palona) i Umbry (naturalna czy palona) do dziś są częścią warsztatu wielu artystów.

SIENA PALONA (ang. burnt sienna; fr.terre de sienne brulee; nm. gebrante Terra di Sienna; ros. sienskaja ziemla zżonaja) Prażona ziemia sienejska, naturalna lub sztuczna, ma piękną ceglasto-brązową intensywną barwę. Półkryjący, bardzo trwały pigment.

UMBRA NATURALNA (ang.raw umber; fr. terre d'ombre naturelle; nm. Umbrabraun; ros. umbra naturalnaja) Naturalna ziemia, pochodząca z Włoch albo Cypru. Pigment ten ma kolor jasnobrunatny, lub zielonkawy. Jest trwały, odporny na światło i powietrze, kryje dobrze.
Źródło: www.jezuici.pl/ikonnik/pigmenty.html

P.S. Wkrótce obiecuję napisać więcej. Póki co kręcę się w wirze pracy, domu i rodziny ;).